اگر تاریخچه استفاده از چسب را بررسی کنیم، اولین شواهد از استفاده چسب بر روی نقاشیهای غار با قدمت بیش از پنج هزار سال دیده میشود.
هنرمندان باستانی برای کمک به چسبندگی رنگ و محافظت از طرحهای خود در برابر رطوبت، چسب را با رنگ مخلوط میکردند.
مخترعان کنجکاوی که تکههای حیوانی و گیاهی را جمعآوری، مخلوط و فرآوری کردند، اولین چسبها را ساختند.
تاریخچه استفاده از چسبهایی که از مواد گیاهی و حیوانی مشتق شدند به هزاران سال قبل برمیگردد.
ماده چسبندهای که از مواد گیاهی و حیوانی ساخته شد، میتوانست برای چسباندن چیزهایی مانند ظروف سفالی، ظروف و سلاح استفاده شود.
تاریخچه استفاده از چسبهای اولیه به چهار هزار سال قبل از میلاد و استفاده از چسب برای اتصال مواد، تعمیر سرامیکها و مجسمههای شکسته برمیگردد. در آن زمان چسب را از استخوان، پوست گاو و پوست سایر حیوانات درست میکردند.
برای خرید چسب با دی چسب همراه باشید.
بعدها از چسب برای ایجاد کف، دیوارها، حتی در سقف و برای انواع ساختههای چوبی استفاده میکردند. هزاران سال بعد، بسیاری از این ساختارهای شگفت انگیز و زیبا، به لطف چسبهای باستانی، هنوز دست نخورده باقی ماندهاند!.
مصریان باستان برای اولین بار کاربرد تاریخی مهم چسب را در صنایع مبلمان کشف کردند. اگرچه تاریخچه استفاده از چسب نشان میدهد که مصریان اولین کسانی بودند که این روش را توسعه دادند، استفاده از چسب در ساخت مبلمان تا قرنها در همه جا ادامه یافت.
بررسی تاریخچه استفاده از چسب حیوانی نشان میدهد که اکتشافات چسبهای حیوانی از هزاران سال پیش آغاز شده است. زمانی که مردم از مواد حیوانی مانند سفیده تخم مرغ، شیر، پنیر و موم زنبور عسل چسب ساختند. سفیده تخم مرغ برای چسباندن ورق طلا در دست نوشتههای تزئینی عالی عمل میکرد. رومیها از موم زنبور عسل برای پر کردن شکافهای بین تختههای قایقهای خود استفاده میکردند.
با بررسی تاریخچه استفاده از چسب، از پوست خرگوش برای ساختن نوعی چسب استفاده میشد، که در بومهای هنرمندان به خوبی عمل میکند و بوم را برای نقاشی آماده و حفظ میکند. از چسب پوست خرگوش برای مواردی مانند صحافی نیز استفاده میشد.
برخی از مردم حتی از چسب حیوانی به عنوان نوعی ژل مو استفاده میکردند.
در بقایای مومیایی شده افرادی که هزاران سال پیش زندگی میکردند، نیز چربی حیوانی و موم زنبور عسل یافت شده است.
چسبهای حیوانی به دلیل خواص طبیعی هنوز در بین سازندگان مبلمان، کابینت و ابزار آلات محبوب هستند. چسبهای حیوانی برای انواع مختلف ترمیمها از جمله نقاشیهای قدیمی، قابها و مبلمان استفاده میشود.
جالبترین کشف در تاریخچه استفاده از چسبهای حیوانی به لطف یک مارمولک است. مارمولکهای کوچکی به نام گکو (gecko) میتوانند به سقف یا شیشه و چیزهای دیگری بچسبند.
این توانایی شگفت انگیز چسبیدن به تاندونها و پوست مارمولک مربوط میشود. محققان از یافتههای خود برای دستیابی به اختراع جدیدی بر اساس پاهای چسبنده مارمولک استفاده کردند و آن را “Geckskin” نامیدند. این ماده آنقدر قوی است که میتوان از آن برای نگه داشتن تلویزیون 42 اینچی به دیوار استفاده کرد. چسب تولید شده نوعی چسب سرد است که به راحتی قابل حذف و استفاده مجدد است.
از ابتدا تا به امروز تغییرات و پیشرفتهای زیادی در تاریخچه استفاده از چسب به چشم میخورد.
با بررسی تاریخچه استفاده از چسب دریافتیم که اولین چسبها از پوست و پروتئین حیوانات ساخته شدند.
چسبهای حیوانی با توجه به ماهیت آنها تا جنگ جهانی اول، زمانی که برای اولین بار چسبهای مشتق شده از شیر اختراع شد، تنها ماده چسبنده موجود بودند.
از دهه 1930، پیشرفت صنعت پلاستیک منجر به توسعه چسبها شد. این چسبها در مقایسه با چسب حیوانی گذشته قویتر، چسبندهتر و ضد آب بودند.
چسبهای پایه آبی ( که به عنوان PVA، چسب سفید یا چسب رزینی نیز شناخته میشوند) در طول جنگ جهانی اول در آلمان اختراع شدند که ماده اصلی در چسب چوب هستند.
چسبهای ذوب داغ ( EVA یا اتیلن وینیل استات) در حدود 1900 اختراع شدند و پس از جنگ جهانی دوم نیز کامل شدند.
ما از چسب برای چسباندن همه چیز از کفش گرفته تا آسمان خراشها استفاده میکنیم.
از چسبها در ساخت کفش، مبلمان، وسایل نقلیه، الکترونیک، ساخت و ساز، پزشکی و حتی بیشتر مصارف خارجی مانند ماهوارههای فضایی استفاده میشود.
امروزه توسعه صنعت چسب به سرعت در حال پیشرفت است و ایجاد چسبهای قویتر و انعطاف پذیرتر به طور مداوم در حال اختراع است.
اگرچه چسب ساده و متداول در نظر گرفته میشود، اما همچنان به عنوان مادهای ضروری برای توسعه پایدار جهانی خواهدبود.